ارائة الگوی توسعة پایدار خوشه های کسب و کار در ایران

خوشه های کسب و کار، الگویی نوین از توسعة اقتصادی در جهان به شمار می روند. در سال های اخیر سیاستگذاران کشور ما نیز به این الگو توجه بسیاری داشته اند. براین اساس، این پژوهش در پی آن است که با استفاده از تجربیات کسب شده در زمینة توسعة خوشه های کسب و کار در ایران، الگویی را نیز برای توسعة پایدار خوشه های کسب و کار در کشورمان پیشنهاد کند. برای ارائة الگوی مذکور از استراتژی کیفی مطالعة موردی استفاده شد. داده های پژوهش به روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. جامعة مورد مطالعه را عاملان توسعه و فعالان و مسئولان سازمان منطقه ای سیاستگذار خوشه های کسب و کار در ایران تشکیل می دهند. از مصاحبة نیمه ساختاریافته به عنوان ابزار اصلی گردآوری اطلاعات استفاده شد. در پژوهش حاضر، پنج خوشة کسب و کار مبلمان شاندیز، کفش مشهد، زعفران خراسان رضوی، لبنیات گرگان و پستة کرمان به عنوان موردهای مطالعه انتخاب شدند. نتایج تحقیق به شناسایی 24 مضمون پایه منجر شد که در قالب پنج مضمون سازمان دهنده دسته بندی شدند. این مضامین شامل دخالت مؤثر دولت، سرمایة اجتماعی، برنامه ریزی در خوشه ها، نکات روان شناسی و خصوصیات عامل توسعة خوشه است که تمام این مضامین ذیل مضمون فراگیر توسعة پایدار خوشه های کسب و کار تعریف شدند.